Παραμύθια για παιδιά

- Δεν αντέχω άλλο. Μου πέφτουν τα μαλλιά. Χάνω συνεχώς τρίχες και τα δύο μπροστινά δόντια μου κουνιούνται. Σχεδόν δεν με βαστούν τα πόδια μου.
- Μα, τι λες; Είσαι ακόμα δεκατέσσερα!
- Αυτό το λες επειδή είσαι ακόμη έξι. Δεν αντέχω σου λέω. Είναι μεγάλο γαμήσι η ζωή. Έχω τα διπλά σου χρόνια. Θέλω ακόμα έναν χρόνο για να βγώ στην σύνταξη και δεν ξέρω αν θα αντέξω. Έχω κουραστεί σωματικά και ψυχολογικά.
- Εγώ θέλω τώρα να πιάσω μια καλύτερη δουλειά. Να βάλω μερικά χρήματα στην άκρη. Σε λίγο καιρό ίσως να παντρευτώ.
- Φάε αυτά τα κομμάτια πίτσας που περίσεψαν από εχθές. Είναι καθαρό. Φάτα, θα τα πετάξουμε.
- Τα τρώω.
- Να παντρευτείς… καλά θα κάνεις, όσο είσαι ακόμα μικρός. Είναι ακόμα μια καλή ηλικία. Μπορείς να βλέπεις ακόμα τα πράγματα ρομαντικά. Και ίσως να βρείς μια καλή κοπέλα που να σε αγαπάει.
- Μάλλον θα παντρευτώ την δέσποινα. Γνωριζόμαστε τρία χρόνια και πιστεύω είναι αρκετός καιρός για να καταλάβεις αν ο ανθρωπος που βρίσκετε δίπλα σου σε αισθάνετε.
- Άκου να δείς κάτι. Αν πετάξεις την ψωλή σου έξω εμπρός από μία γυναίκα εκείνη θα την πάρει αμέσως στο στόμα. Όλοι οι άνθρωποι κοιτάζουν μονάχα τον εαυτό τους στο τέλος.
- Όχι, πίστεψε με, η δέσποινα δεν είναι σαν τις άλλες. Με αγαπάει.
- Είσαι ακόμα πιτσιρικάς. Τώρα ξεκινάς την ζωή σου. Μάταιο να προσπαθώ να σου αλλάξω γνώμη.
- Γιατί το λες αυτό; Δεν μπορείς να έχεις δηλαδή έναν άνθρωπο δίπλα σου που σε αγαπάει πραγματικά; Όλα έχουν να κάνουν με τα λεφτά και τα προσωπικά οφέλη;
- Εγώ σου λέω ότι σε έναν χρόνο θα χωρίσετε. Λυπάμαι, έχουνε δει πολλά τα μάτια μου. Και όλα όσα τώρα λες θα δεις πως θα τα ξεχάσεις όταν βρεις μια καινούρια δέσποινα. Και πως εκείνη θα αδιαφορήσει για εσένα όταν θα βρεθείς σε ανάγκη. Κοιτά την δουλειά σου, την τσέπη σου και την πάρτη σου. Μόνο αυτά θα σου μείνουν στο τέλος. Μην κάνεις θυσίες για τους άλλους. Ακόμα και οι φίλοι είναι πρόσκαιροι. Περνούν και φεύγουν καθώς οι ασχολίες σας αλλάζουν. Θα έρθει κάποια στιγμή που θα μείνεις τελείως μόνος σου και θα με θυμηθείς. Πάντα έτσι γίνεται. Αλλά δεν μπορώ να σε πίσω. Είναι μάλλον έτσι η ζωή.
- Μα έτσι θα απομονωθώ τελείως. Κοιτάζοντας μόνον τον εαυτό μου και αδιαφορώντας για τον κόσμο.
- Ο κόσμος είναι μαλάκας. Ο κόσμος κοιτάει μόνο την μορφή και ποτέ το περιεχόμενο. Αυτό έχει την μεγαλύτερη σημασία στην πουτάνα κοινωνία που ζούμε. Ο κόσμος δεν μπορεί να συλλάβει μεγαλύτερα μηνύματα πέρα από την πουτάνα την βαρετή καθημερινότητα του. Εκτός και αν τον ξεγελάσεις προβάλλοντας του μια μορφή που θα θελε να δει. Όταν πριν πολλά χρόνια πηδιόμουν με την Δήμητρα όταν εκείνη ήταν κάπου τέσσερα, όλοι έπεφταν να μας φάνε. Όταν παντρευτήκαμε τα πράγματα ησύχασαν γιατί σκέφτηκαν ότι την αποκατέστησα, σαν νέα κοπέλα που ήταν. Για τον κόσμο την διαφορά την έκανε ο γάμος, δεν μπορούσε να δει μέσα από την μορφή κάτι σημαντικότερο από αυτό: το περιεχόμενο. Ο κόσμος είναι, απλός, μαλάκας.
- Και πως θα βγάλω πολλά λεφτά;
- Γαμισε τους όλους. Δούλευε πολύ και από κάπου θα πιαστείς.
- Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Πως πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν στην κοινωνία.
- Πίστευε στ' αρχίδια σου.
- Μπαίνεις με δύναμη στην ζωή. Είσαι μικρός. Είσαι αλώβητος. Έχεις όλα τα χρόνια μπροστά σου. Νομίζεις ότι με τα χέρια σου μπορείς να σπάσεις την πέτρα. Κι όμως αυτό δεν διαρκεί πολύ. Τα χτυπήματα ξεκινούν να σου έρχονται το ένα πίσω από το άλλο και τα κύτταρα σου σιγά σιγά νεκρώνουν. Πέφτεις σε απάθεια. Αδιαφορεία. Χάνεις το γέλιο σου για τα απλά πράγματα που κάποτε νοιαζόσουν. Και στο τέλος μένεις μόνος σου. Τόσο υπερβολικά μόνος, που αν δεν είχες προετοιμαστεί γι αυτό μια ολόκληρη ζωή, τότε καταλαβαίνεις πόσο μόνος είσαι. Η προπόνηση κάνει πιο εύκολο τον αγώνα. Τα χρόνια περνούν. Μην είσαι μαλακας. Η δέσποινα σε θέλει για να γαμας το μουνί της και ο κόσμος για να λέει τι καλό παιδί που είσαι. Κανείς δεν θα νοιαστεί για εσένα όταν θα τους χρειαστείς, εκτός αν έχεις πορτοφόλι να τους φέρει κοντά σου. Και πέτα πια αυτό τον διάολο από το στόμα σου. Θα το πληρώσεις κάποτε που να πάρει.
Τίναξε με τον δείκτη το τσιγάρο μακριά κι εκείνο αναπηδώντας έπεσε μέσα σε ένα φρεάτιο υπονόμου.
Και φάε την πίτσα. Θα μείνει και θα την πετάξουμε.